Op zondag 7 mei stonden we met een mooie ploeg van de Spartaan aan de start van de 4e Omloop van de Peelrijt in Someren-Dorp. Een heuse klassieker, voor sportklasse/amateurs, van 98 km over een omloop van 12.2 km. Na de geneutraliseerde start werd de ronde 8 keer verreden, waarna er gefinisht werd in Someren. De Spartaan-ploeg bestond uit: Guido Smit, Robbert Schaap, Jianhao Wu, Eise Mentje de Vries, Joost Slingerland, Niels Brouwer en Donny Braun.
De weersvoorspelling zag er van te voren niet zo goed uit. Gelukkig klopt het weerbericht ook niet altijd. Het was warm, (nog) droog, zonnig en windstil.
Vanaf de start ging het meteen hard en was het alle zeilen bij om bij elkaar te blijven. Het aanvalsplan was om ons niet te laten verassen en attractief mee te koersen. Daar waar mogelijk wilden we om de beurt mee schuiven met een potentiële kopgroep.
In ronde 1 kwam er een groepje op kop met iemand van ons erbij. Het leek even te breken, maar er was toch nog geen optimale samenwerking tussen de renners onderling waardoor deze poging mislukte. Daarna werd er af en aan gedemarreerd.
Onze tactiek uitte zich in het feit dat Eise, Robbert en Donny het een aantal keer hebben geprobeerd om met een groepje weg te komen. Niels was ook in goede doen en deed pogingen om mee te springen.
Na een paar rondes werd een kopgroepje teruggepakt en ontstond er een nieuwe kopgroep. Eise kon op het laatste nippertje nog aansluiten en een groep van ongeveer 15 man was weg, met daarin 1 Spartaan! De groep liep steeds verder uit en elke ronde groeide de voorsprong.
Op een gegeven moment was er dan eindelijk wel samenwerking in het peloton waardoor de koplopers weer in het zicht kwamen. Half koers drukte Jianhao en Guido hun neus aan het venster en draaiden mooi mee vooraan het peloton. Helaas reed Joost toen lek en hij moest afstappen. Zijn benen deden het zondag wel, alleen zijn fiets liet het afweten.
Na 7 rondes te hebben gereden was het gat door de samenwerking in het peloton nog maar een seconde of 20 met de kopgroep, niet wetende dat er vanuit deze groep nog een paar renners van een ander kaliber weg waren gereden.
Door hard te werken en niet te verzaken klitte het vlak voor de finishstraat bijna samen. Helaas liet een andere renner op een paar cruciale momenten een gat vallen, waardoor Robbert en Guido met man en macht aan moesten zetten om nog zo goed mogelijk te finishen.
De eindsprint van Eise resulteerde in het beste resultaat van onze ploeg; een mooie 7e plek, op 37 seconden van de winnaar. De rest van de ploeg kwam binnen rond positie 25. Niels kreeg op het einde kramp en reed de koers in de staart van het peloton uit.
Net na de finish begon het te stortregenen den zijn wij de snackbar ingedoken voor een welverdiend patatje. De premies hebben we goed besteed. Mooi om zo met de club op pad te zijn en onze blauw/witte tenues te mogen showen. Dit smaakt naar meer!
